Dankbaar zijn (deel II)
- Family Builders
- Family Nights: direct aan de slag!
- Family Nights voor peuters
- Dankbaar zijn (deel II)
We hielden al eerder een Family Night over dankbaar zijn. Het blijft een moeilijk onderwerp voor de jongens – hoe herkenbaar voor ons als volwassenen?! – en daarom besluiten we hier nogmaals een avond aan te wijden. Aangezien herhaling de kracht van de boodschap is voor jonge kinderen, is dit helemaal niet zo’n slecht idee. Dat blijkt ook wel in de uitvoering.
Onze Micha (4) is een jaartje ouder dan tijdens de vorige Family Night over dankbaarheid en dat is goed te merken. Hielden we het de vorige keer vooral bij knutselen, deze keer kunnen we een simpel gesprekje met hem voeren over ‘dankbaar zijn’. We moeten hem wel een beetje helpen. Dat doen we door voorbeelden te noemen waarvoor je God dankbaar zou kunnen zijn. Het helpt en al snel weet hij heel wat op te noemen. Hij heeft een pappa en mamma, een broertje, zusjes én er staan chipjes op tafel. We leren onze jongens om God te danken voor alles wat we van Hem ontvangen. Bijvoorbeeld door zelf regelmatig te benoemen hoe dankbaar we voor iets zijn. Of door dit in het gebed te benoemen. Ook de jongens danken God iedere avond voor dingen die ze die dag meegemaakt hebben.
We maken een bruggetje naar een Bijbelverhaal. De Here Jezus verrichte veel wonderen toen Hij hier op aarde was. Hij genas zieken, wekte doden op, liep over het water… allemaal voorbeelden die tot de verbeelding spreken. Je zou denken dat iedereen dankbaar was voor wat Jezus voor hen deed, maar niets is minder waar. We lezen uit de kinderbijbel het verhaal waarin Jezus 10 mannen geneest van melaatsheid en slechts één Hem hiervoor dankt. Hoe zou de Here Jezus dat gevonden hebben?
Dan is het tijd voor ons ‘gedenkstenenmandje’. In onze kast staat een mandje vol met stenen. Iedere steen staat voor een gebeurtenis die we niet willen vergeten en waar we God enorm dankbaar voor zijn. We laten de jongens de steen zien die voor hun geboorte in het mandje is gelegd. Daar komen we niet mee weg. Micha wil graag weten waar de andere stenen voor zijn. “En die dan… en die, en die, en die…?”. Natuurlijk mogen Micha en Jefta zelf een steen versieren. ‘Voor de zusjes’ (een kleine vijf maanden geleden werd ons gezin verblijdt met een tweeling) zo luidt de bestemming. De vorige keer werd er een steen beschilderd, deze keer wordt hij beplakt met stickers. Na het eten sluiten we de Family Nights af door elkaar te zegenen. Dat doen we door onze handen naar elkaar uit te strekken en "Ik zegen jou in Jezus' naam te zingen).
Een Family Night om niet snel te vergeten. Sterker nog: we worden er dagelijks aan herinnerd als we een blik werpen op de kleurrijke stenen in het gedenkstenenmandje.