Genadige Vader

• Aanbod
• Artikelen
• Vaderschap
• Genadige Vader

Sinds enkele weken hangt dit plaatje (zie onderaan artikel) op twee strategische plekken in ons huis. Ik zal uitleggen waarom. Ik ben vader van drie dochters en een zoon in de leeftijd van twee tot acht jaar. Als vader vind ik het belangrijk, dat ik mijn kinderen genade laat ervaren. Maar er zijn van die momenten dat ik dat erg moeilijk vind. Ik heb dan eerder de neiging te ‘vluchten’ achter mijn laptop (daar hangt dit plaatje dus). Of, als we aan tafel zitten, me af te sluiten en door het raam naar buiten te staren (en daar hangt het tweede plaatje).

Het moment waarop ik die neiging heb, is meestal als ik blijf hangen in mijn boosheid. Al dan niet terecht, is deze bijvoorbeeld ontstaan bij een poging om het onwenselijke gedrag van een kind te corrigeren. Die boosheid hindert mij om genade te tonen aan mijn kind. Als ik namelijk blijf hangen in mijn gemoed en mijn kind ook, dan is misschien het gedrag verandert maar de relatie blijft verstoort. En juist op het vlak van die relatie zou genade van betekenis moeten zijn. Als vader moet ik dus het initiatief nemen om het hart van mijn kind te bereiken met mijn liefde. Alleen dan kan het kind genade ervaren.

Genade zit hem naar mijn idee dus niet zo zeer in het uitblijven van correctie en/of consequentie van fout gedrag. Kinderen hebben het juist nodig opgevoed en gevormd te worden om als volwassene te kunnen functioneren. Natuurlijk heeft genade een grote invloed op het ‘hoe’ van die opvoeding en vorming. Maar het gaat er vooral om, dat de relatie in dit alles overeind blijft en dat ik als vader daar mijn verantwoordelijkheid in neem. En dat is niet altijd makkelijk, want ik moet daarin over mijn eigen gemoed heen stappen. Maar hier helpt het plaatje me bij. Het doet me namelijk denken aan het verhaal van Jezus over de goede herder. (Lucas 15: 4-7). Een herder die initiatief neemt, risico neemt en moeite doet om het verloren (misschien onwillig, boos of onwetend) schaapje te zoeken. Ik bedenk me dan, dat ik soms zelf ook als een verloren schaapje ergens zit te mopperen. Om me vervolgens te realiseren, dat de Goede Herder mij opzoekt, optilt en weer thuis brengt. Wat mooi, dat we deze genade mogen weerspiegelen naar onze kinderen! En wat goed en nodig te weten dat God ons daarin voorgaat.

Gerard van Houwelingen – mei 2016